Rozdział 2

- Hej - powiedziała jako pierwsza Pauline.
- Hej - odpowiedziałam.
- Widzę,że coś jest nie tak mów co już ! - powiedziała podniesionym głosem Pauline.
Wzięłam ją za rękę i pociągnęłam do salonu na kanapę.Pauline spojrzała mi prosto w oczy i spytała :
-Co się dzieje ?
-Bo to wszystko przez Ryana - odpowiedziałam.
-A co on zrobił ? -spytała.
-On..on.on - tu zawiesiłam głos - popełnił morderstwo - dokończyłam i zalałam się łzami.
-O matko ! - powiedziała z niedowierzaniem Pauline.
-Nie wiem czemu to zrobił - powiedziałam.
-A jak się o tym dowiedziałaś ? - spytała.
- Wezwano mnie na komisariat w celu przyesłuchania bo byłam bliską mu osobą - odpowiedziałam.
Pauline złapała się za głowę i powolnie nią pokręciła.Ona także nie mogla dopuścić do swojej głowy myśli ,że Ryan ten miły i pogodny chłopak zabił kogoś własnymi rękami.Spojrzałam na telefon by zobaczyć ,która godzina.Na wyświetlaczu widniało jeszcze nie zmienione przeze mnie zdjęcie moje i Ryana.

Oczy znowu zaszły mi łzami.Byłam smutna bo moje życie straciło sens.Pauline popatrzyła na mnie ze współczuciem.Wzięła do ręki mój telefon, włączyła aparat i zrobiła nam zdjęcie.Mimo tego że nie byłam szczęśliwa w tym momencie uśmiechnęłam się.Pauline pogrzebała  w moim telefonie i chwilę później wręczyła mi go do ręki.Spojrzałam na ekran na którym widniało zdjęcie moje i Pauline.Przytuliłam ją i popłakałam się ze szczęścia.Wiedziałam ,że mimo odmienności losu ona mnie nie zostawi.Moja najlepsza przyjaciółka.